Akşam Serinliği... Şiiri - Ahmet Baygümüş

bazen gözlerin canıma kasteder
bir yaz akşam serinliğinde
bazende kendiliğinden ölürüm
göz alabildiğine karanlıklardayım
hışırtısına karışır yaprakların tüm melodiler
ve ben yine aynı yerdeyim
yabancılaştığım herşeyden uzak
birinin kaydığını fısıldıyor herkes
peşinden koştuğum herşey yok oluyor bir anda
düşe kalka uzandığım hayat
kendimden habersizim şimdi
yarına hazırlık var diyor tüm serçeler
bu akşam anladım yıldızların neden kaymadığını
yıldızlarla yer değiştik
meğer kayan/ölen benmişim...

19 Temmuz 2015