Akşam Senfonisi Şiiri - Hilmi Kemal Ayakçı

Kütüğe yaslanmış dertleniyordum,
Misafir deyip çaresiz dinliyordu.
Bir ah çekip badenin sezginliği
Sallanıyordu dünkü ıslaklığı tedirgin.
Halkalarına dokunarak ferasetini,
Erkenden kısa kesmeli ziyaretimi

Podyum güzeli kunduralar,
Kelleden savrulan saçlar,
Kapalı kapılar ardında ilaçlar,
Sonbaharın hüzünlü ağaçları,
Market akınlarından kurtulmuş,
Sessizlikten dudakları kuruyordu,
Akşamın ışıklarıyla gözleri parlıyordu.
Parktaki ağacın yongasıyla,
Eksilmiş yanını süzüyordu,

Sonra yöneldi yeniden,
Rayihalı sokak aralarından,
Küstüm otunun korkusuyla,
Döndü kahve kokulu taburesine,
Uykusuz gecelere, bir çay daha yudumladı,
Sanayi umrunda değildi,
Sanayi Nefiselinin dudağından,
Tattığı kor patlamayı,
Köz misali söndürdüğü alevi,
Deminin karanlığına gömdü,

Kaldırımda hapsolan ömrün,
Anahtarını peçesinin yaldızında,
Kördüğümle saplamıştı,