Ufacık bir zerreydin içimde,akşam sefasının tohumuydun
Filiz vermeye başladın yeşerdin,burcu burcu kokun vardı
Büyüdün renk renk çiçek verdin ,doyamadım sana
Sabahımı,günümü,gecemi,hayatımı doldurdun
Bir rüzgardı yavaş yavaş esen
Kokunu alıp götürdü benden
Kurumaya başladın anlamsızca yok olmaya başladın
Kaybolup gittin.
Şimdi yerin bom boş kaldı.
Boşluğun gün gün büyüdü uçurum oldu içimde
Bir yanım bomboş kaldı
Ve ben.Yavaş yavaş kayıyorum bu uçurumda yok oluyorum anlasana…
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!