Sönüyor:
Saat henüz geceyi çalmadan
Uzak maviliğin sarı ışığı
Öylesine kızıl,
Öylesine kızıl bir mevsim başlıyor
Karanlık çalıyor kapıyı
Bir kuş uyumaya başlıyor
nergisli bahçenin dallarında
. . .
Okyanus gibi ışıldamakta
yıldızlarıyla gece.
siyaha boyuyor mevsimi.
Oturmuşsun sanki kıyısında,
içinden şarkı söylemek geliyor.
bir de yıldızları içmek
koparıp karanlığın yaprağından.
Öylesine;
tarifsiz bir akşam oluyor.
. . .
Her tıkırtı ömrü hatırlatmakta artık
gecede bekleyişler içinde
ruhsuz, dipdiri bir karanlık
Sihirli bir el değiyor gözlere
yorgun bir elem başlıyor
Eğilip kokluyorum
akşam sefasını
tarifsiz bir akşam oluyor.
. . .
Hep aynı sabaha uyanmaktayız
bu gün batımının koynunda uyuyup
bilmez misin?
Uyuruz;
gün denen yoksulluğu
yatırıp zamanın sedirine
Yazgıyı da bir yorgan misali çekip üstüne
uyuruz.
Üşütmez mi sanırsın
ipekten değil astarı
Dinle bak;
Ufak ufak serinlik başlıyor
kokla akşam sefasını
tarifsiz bir akşam daha oluyor.
Kayıt Tarihi : 1.6.2009 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)