En korkusuz insan bile
korkar ölümden
en kötü insanı korkutur ölüm
her akşam güneşin batmasıyla
başlar ölüm korkusu
sevgililer güneş batarken
daha sıkı sarılırlar birbirlerine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
özellikle finali çok hoş olmakla beraber;
bir tek akşam sefaları
-ki en sevdiğim çiçektir-
daha cesurdur benden
şeklinde olsaydı daha güzel olurdu gibi geldi bana, saygılarımla M.Serhat Tuna
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta