Ayın direği çürümüş ve yelkeni buruşmuştur.
Martı sarhoş dönenip gider suyun üstünde.
İskelenin ağır dörtgeni yanmış ve kömürleşmiş.
Çalılık boyun eğmiş karanlıkta.
Dışarda, merdivende. Vurur şafak vakti ve vurur
denizin boz taşlarının oyuklarına ve güneş tutuşturur
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta