Akşam saatlerinde
ufukda güneş
kanlı bir gül gibi solarken
bir renk cümbüşü seyredip
bir doğa senfonisi dinlemekteyim...
Akşam saatlerinde
guruba bakıp
hüzün yaşarım,
geceye uzyan yolda
bir dost ararım.
Yalnızlık
hele akşam saatlerinde
beynime saplanmış
kıymık gibidir.
Yalnızlık
her akşam rûhumun
işkencesidir.
İstanbul 25 Ocak 2012
Sadun AksütKayıt Tarihi : 7.2.2012 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!