Akşam Rüzgarları Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Başka işi yok mu bu akşam rüzgarlarının
Senin kokunu bana getirmekten öte?
Özellikle bulup ayıklıyor karanfiller arasından,
Leylaklar, sümbüller, zambaklar,
Fesleğenler, ıtırlar arasından,
Üflüyor gönlümün en hassas yerlerine
Izgarasından.

Burnuna Tanrı ‘nun ruh üflediği Adem ‘e dönmüşüm,
Canım kokularınla elatmış yaşama,
Ruhum bedene, bedenim ruha kavuşmuş,
Sevdam dal-budak sarmış yüreğimin çekirdeğine,
Yaşama merhaba demiş ayrılıklardan bezgin varlığım,
Kokunmuş akşam rüzgarlarında
Aradığım.

Rüzgar altında senin gibi kokuyor kararan sular,
Senin gibi kokuyor uykulara dalan aydınlık,
Hava senin gibi kokuyor, toprak senin gibi kokuyor,
Ayın dudaklarına asılan yamaçlar,
Karanlıkların peçesine bürünmüş kayalıklar,
Işığa alkış tutan ağaçlar
Ve sabahlardan kaçan gecekuşları senin gibi kokuyor,
Seni bana getiren akşam rüzgarları kanlım olmuş,
Canıma okuyor.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 93-94/100)