Akşam çoktan oldu.
Farkında değilmişim.
Kara kapkaranlık,
Gözüme çarptı anlamıyorum.
Bir ışık yayılıyor,
Önümdeki karanlığı,
Yollardaki çukuru,
Kitaptaki yol haritasını,
Pusulamdaki kıblegahı
İnadına gözümün içine sokuyor.
Ve ben o ışığı,
Adeta yok sayarcasına
Yanlış olduğunu bildiğim yolda
İnadına adımlıyorum.
İnadına yokuştayım.
İnadına bilmediğim,
Kılavuz kaptanımla,
Yol alıyorum.
Bu fener deryada ışık vermez.
Sahili selamete erdirmez.
Kıyı emniyetim de yok.
Korsanlardan önce,
Balinalara,
Köpek balıklarına,
Yem olmak da var.
Akşam oldu.
Karanlık gönlüme çöktü.
23.01.2012 İkitelli/İstanbul
Mustafa Mesut DurmuşKayıt Tarihi : 30.1.2012 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)