Akşam Olurken Şiiri - Ahmet Mustafa Kulaber

Akşam yorgunluğunda,
Dalımdaki yapraklarla sönmekte olan güneşim
İnişli çıkışlı yazgım,
Altmışından sonra,suskun dudaklarıma,
İniyor satır satır.
Ve soluk kalan yüreğim
Uzun kirpiklerimi ıslatır...

Ey ışık saçan yıldız yıldız,
Gençlik yıllarım.
Her tan vakti çiçek açardın yüzümde.
Yükselen göklerin boşluğuna dirençli
Ne kaldı tane tane düşen
Yapraktan başka.
Dönen yel değirmeninde
Ne verdin rüzgar gibi
Geçen sevgiye,aşka...

Uzun bir çıngıraktır kayan yıldızlar,
Yılları eskiten.
Bir ömrün eğrisi doğrusunda
Kurut göz yaşlarımı şimdi
Sessiz gençliğimin bu çağlayan suyunda...

Bu uzun yürüyüşün ardından
Yılların yorgunluğunda her akşam
Giderim adım adım,yüreğim suskun
Hangi anıya baksam...