Akşam olur,
gizli gizli ağlarım.
Gecenin karanlığına saklarım gözyaşlarımı.
Sen görmeyesin diye,
çocuklar görmesin diye.
Yastığımı dişlerim alabildiğince
hıçkırıklarımı
hiçkimse duymasın diye...
Sensizliği düşünmek bile
kahrediyor inan..
Yokluğuna dayanılmaz bu kahrolası dünyada
Aklından geçirme sakın
bırakıp gitmeleri
yalnız ben değil,
hepimiz...
hepimiz kahroluruz o zaman.
Biliyorsun
daha yapacak çok işimiz var.
Hani kızımız okulu bitirip,
mastır yapacak,
hani kendine bir iş kuracak
hani sonra yuvasını kuracak....
Ve biz,
torunlarımızı alacağız kucağımıza.
Ya oğlana ne dersin..
Hani o nu da iş güç sahibi yapacaktık,
hani bir de gelinimiz olacak
ve... ve sonra torunlarımız....
Hani....
Hani var ya daha çok işimiz var.
Oyun bozanlık yapma sakın.
Oyun bitmeden gitmek olmaz.
Sen ve ben bu oyunun tam ortasındayız.
Hani bana söz vermiştin,
iyi olacam ben
çocuklarım var daha demiştin.
Hani herkese gülücükler dağıtan sen
şimdi neden böyle güçsüz,
şimdi neden bitkin.
Sakın unutma...
Hepimize bir söz vermiştin.
İşlerimiz vardı daha
hiç bir yere gitmeyecektin.
Unutma...
Unutma sakın verdiğin o sözleri
Unutma birlikte kurduğumuz düşleri.
Sakın çıkarma aklından.
Geri dön güzelim,
vazgeç bu yolculuktan....
Kayıt Tarihi : 14.12.2008 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
önemli bir rahatsızlık geçiren eşime hitaben
saygılar kaleminize
TÜM YORUMLAR (5)