Akşam olunca hep hüzün basıyor beni
Doğum günümde bile unuttular beni
Nerde yirmi yıllık gönül verdiklerim
Akşam olunca hep hüzün basar beni
Biz böylemi yemin etmiştik
Hani bir birimizi hiç üzmeyecektik
Aç kalsak bile hep beraberdik
Akşam olunca hep hüzün basar beni
Hayallerimiz böylemi olacaktı
Evladımız yapayalnız mı kalacaktı
Açtığımız dükkan hani kızımızın olacaktı
Ah akşam olunca yine hüzün basar beni
Sana neyimi feda etmedim ki
Babamdan kalan evimi vermedim mi
Bunca ömrümü senin için harcamadım mı
Of akşam olunca yine hüzün basar beni
Biricik Yavrumuza iyi bak
Onun kalbini kimse kıramayacak
Gerekirse canım onun için feda olacak
Akşam olunca yine hüzün basar beni
Kader böyle imiş neyleyeyim
Şu garip başımı alıp nerelere gideyim
Artık yüzünü bile görmeyeyim
Akşamlar olunca hüzünler basar beni
Kayıt Tarihi : 10.4.2008 13:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!