Akşam olunca benim de yanında hüzün dolu saatlerim başlar.
Bazen içimdeki çocuğun gülüşüyle coşar, bir zabaninin varlığıyla ruhum kararır.
Hemen yanıbaşımda mezarlık kimler kimler gelip geçt bu dünyadan kimbilir, içlerinden kaçı iz bırakanlardan, kaçı zulüm, hırsızlık etti, cinayet işledi kim hatıralarda nefret bırakıp gitti kim bilir.
Düşünmeden edemiyor insan. Ya sen nerelerdesin. Artık yoksun, şiirlere bile konu olamıyorsun düşüncemde yitip giderken.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta