Akşam olunca Şiiri - Şeyhmus İdrisoğlu

Akşam olunca benim de yanında hüzün dolu saatlerim başlar.

Bazen içimdeki çocuğun gülüşüyle coşar, bir zabaninin varlığıyla ruhum kararır.

Hemen yanıbaşımda mezarlık kimler kimler gelip geçt bu dünyadan kimbilir, içlerinden kaçı iz bırakanlardan, kaçı zulüm, hırsızlık etti, cinayet işledi kim hatıralarda nefret bırakıp gitti kim bilir.

Düşünmeden edemiyor insan. Ya sen nerelerdesin. Artık yoksun, şiirlere bile konu olamıyorsun düşüncemde yitip giderken.

İklemde kaldım içimdeki çocuk yaşlandı mı ne? yeni yeni çocuklar doğurmalıyım içimde biri ölünce diğeri coşsun diye..
Şeyhmus idrisoğlu