Akşam Olunca Şiiri - Bayram Pekinoğlu

Güneş yavaş yavaş batarken gökte
Yerini ay alır akşam olunca
Kimi sevdiğiyle yatarken evde
Kimi yalnız kalır akşam olunca

Kimi derman arar kadere karşı
Kimi sitem eder fermana karşı
Kimi dermansız kalınca başı
Derdiyle mest olur akşam olunca

Kimi kadeh kadeh içki doldurur
Kimi yardan ayrı vakit öldürür
Kimide ellerini göğe kaldırır
Tanrıya yalvarır akşam olunca

Karı eridi mi buzlu yolların
Bülbülü geldi mi gonca güllerin
Rabbim yarattığın garip kulların
Efkarın bulur akşam olunca

Sevenin yaş döken gözleri gibi
İdamlık mahkumun son sözü gibi
İnanın dostlarım gökyüzü gibi
Gönlümde kararır akşam olunca

Dereler ırmaklar dolup taşarken
Ferhat karlı dağları aşarken
Kimi mesut olup şence yaşarken
Kimi dertten ölür akşam olunca