Yalnız bir odaya girip varınca,
Afakanlar basar akşam olunca.
Oy deyip düşüne yumruk vurunca,
Fırtınalar kopar akşam olunca.
Dert yanarsın duymaz duvarda resim,
Tıkanır boğazım duyulmaz sesim.
Yürek paramparça dert kısım kısım,
Karanlıklar küser akşam olunca.
Batar yastıktaki dikenler yüze,
Yorgan isyan eder gerek yok söze.
Gecenin koynunda uçsuz denize,
Eli bağlı düşer akşam olunca.
Unuttum desende düşlerde çıkar,
Gönülde saklanan olur aşikâr.
Gecenin koynuna yalnızlık şikâr,
Hüsranları yaşar akşam olunca.
Dört duvar sırdaştır sessizce dinler,
Doğrulan yataktan sebep der inler.
Eyüp’ümü böyle eden hainler,
Bir gün dara düşer akşam olunca.
Eyüp Şahan
Ankara 5.2.2013
Kayıt Tarihi : 30.6.2013 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyup Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/30/aksam-olunca-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!