Akşam Ölümleri Şiiri - Özdemir Koca

Ölümler akşam mı gelir hep,
Perdeler kapanmaz mı gecede,
Nasıl ayrılır karanlıkta bedenden,
Dur diyen olmaz mı ayrılan ruha,

Korkunç akşamlar sokaklarda,
Kol gezer Azrail, kol gezer şeytan,
Bir zifir basar zifir yanan lambalara,
Dur diyen olmaz mı giden yolcuya.

Ölümler akşam mı gelir hep,
Bakılmaz mı dönüp de Aynalara,
Yüzlerim buruşmuş gözlerim halka,
Dur diyen olmaz mı bu ayrılıklara.

Akşamlar kimine dosttur oysa,
El açıp buluşur kullar Allah'la,
Sen neredesin Ceylan gözlü yar,
Belki bu beden çıkmaz Sabaha.