Akşam Oldu Şiiri - Bedihi Kazım Nasuhbey ...

İlk yuvaya beyazlara bürünerek gelenim,
Son yuvaya beyazlara sarılarak dönenim,
Beyaz tutkunu beyazım, dualarımda yaşattığım.

Akşam oldu hüzün çöktü ovaya,
Akşam oldu kuşlar döndü yuvaya,
Akşam oldu eller kalktı duaya,
Akşam oldu boynu bükük bir benim,
Bulut bulut yağmur yüklü gözlerim.

Yoruldun mu topraklara serildin?
Kırıldın mı kime, neye darıldın?
Gelin misin beyazlara sarıldın?
Bu yol ıssız, gideni çok, dönen yok.
Kime derim anam gitti, anam yok.

Yem taşıyıp uçurttuğun yavrular,
Çığlık çığlık boş yuvaya döndüler.
Ana dedi ağladı, ana dedi yandılar.
Sen anasın yüreğini aç da gel.
Akşam oldu kanat, kanat uç da gel.

Akşam olur kuşlar döner yurduna,
Akşam olur hüzün çöker gönlüme,
Alem bilmez bu gönlümün derdi ne!
Döner döner köyden yana bakarım.
Dilim varmaz söylemeye korkarım.

Gün bitimi boş yuvadan göçerim
Gün bitimi mor dağları aşarım,
Tek kanatlı düşe kalka uçarım,
Şu görünen avcıların köyü mü?
Çözdükçe dolaşır derdin düğümü.

Yedi denklem yedi çözüm bulunsa,
Yedi yoldan yedi köye varılsa,
Yedi yerden yedi hançer vurulsa,
Yeter demem, eyvah demem, ah demem.
Kararlıyım, benden beni söylemem.

Yazan yazmış, okuyamam yazımı,
Onda gizli dertlerimin çözümü,
Yüreğime kilitledim közümü,
Ağlamasam yangın durur diner mi?
Su serpmesem gök alevler söner mi?