Akşam Oldu Şiiri - Abdulkadir Öğdüm

Akşam oldu, yıldızlar üşüştüler semâya
Ben, çıkmaz sokaklarda cebren yürümekteyim

Binbir türlü mâtemi taşırım sellerimde
Tâkatsiz ellerime sinmiş sineli ıtrın
Her anımsadığımda eririm ellerimde
Hicranlı yüreğime düşmüş düşeli hatrın
İsmin pâyitaht geçer gönül düvellerimde

Akşam oldu, şu mevsim bahar olsa ne yazar
Meyansız kaygılarla kerhen çürümekteyim

Tut ki, bir üveyiğim bu kıvrımlı sokakta
Ben ırmağın menderes çizenini severim
Ya da son demlerini süren hasta, yatakta
Dört yanımı çeviren burçları deviririm
Yine bulurum seni, ahdettiğim şafakta

Akşam oldu ey canan, artık duy vaveylâmı
Kar yağarken saçıma, ben can kürümekteyim

Benim de bu beldenin leylinde nâram oldu
Lakin anlayamadım özrünü bu kâbusun
Evvelâ devâmdı yâr, ne çâre, haram oldu
Yetti benim yaygaram, susun dertlerim susun
İdam sehpamı çeken gülüm - dilârâm oldu

Akşam oldu, yıldızlar üşüştüler semâya
Ben, çıkmaz sokaklarda cebren yürümekteyim

Temmuz 2004