Yine karanlık çöktü akşam oldu,
Bir yaprak daha koptu takvimlerden.
Ve benim gözlerim yaşlarla doldu,
Ne ister bilmem’ ki şu akşam benden.
Ağır, ağır yürüyorum, bir yolda,
Gün batmış, yine bir akşam olurken,
İn cin top oynarken, boş sokaklarda,
Oldu yine, günün akşamı erken.
Gözlerim dalgın ve bende hüzün,
Düşünüp durmuşum, yolda giderken,
Yanımda şu dostum, giderken bu gün,
Oldu yine, günün akşamı erken.
Şu çevremi saran, ıssız yerlerde,
Akşamla buluştum, yine bu gün ben,
Ufkundan bir günün, battığı yerde,
Oldu yine, günün akşamı erken.
Her günün akşamı, ağlatır beni,
Durup, durup ağlarım, gün batarken,
Her an düşünürüm, geçen günleri,
Akşamın aksi, dağlara çökerken.
11 Ocak 2013
Antalya
Kayıt Tarihi : 11.1.2013 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!