Akşam Manzarası Şiiri - Ali İnsan Soyaslan

Güneş dalından kopup düşer,
Dağların ardına akşam olunca
Son bir alevle kabarır düşler
Arzular, küller arasında kaybolunca
Duman dolar gözlere hasret boşalır
Yokluğu evine taşır bir karınca
Bir güvercin belirir gökte, bakışlarında sır
Kanatlarında özgürlük, uçuşunda hayat vardır
Mor bulutlar takmıştır, gökyüzüne kanca
Yırtar göğün yüzün Akşam olunca
Bir yarasa çığlığı, bir deli çığlık
Kenar mahallelerde yeşerirken açlık
İhtişam yanar lambalarında köşklerin
Bir dert vardır, denizlerden de derin
Hasret tüten bacanın isli yüzünde
Ve hüzünlü aşığın titrek sesinde
Anılar dans eder eski şarkılarla
Akşamlar, ayrılıkların kırbacıdır
Akşamlar, tadı ayrılıklardan acıdır
Ve ben sevgilim yıldızlar arasında
Can veriyorum bu akşam manzarasında