Akşam makamı Şiiri - Miran Rohat

Zaten cok konuşmuştum o akşam
Birde şarap içmiştim hatırlarsan
Bir kaç kadeh Aziz Petrus..
ve bütün yıllanmışlığını hücrelerimde hissediyordum
Çakırkeyf miydi kafam bilmiyorum ama
Bir tanrıçanın öfkesinden kurtulmak için değildi tabi,
Yada sırf Ra’nın insanlara hediyesiydi diye de içmemiştim o gece.
bir tanrıçayı kendime aşık etmek için içmiştim , aşkın damarlarında dolaşan hayat sıvısını.
Bir hikaye anlatıyordum hatırlarsan?
Sonu Mutlulukla biten bir aşkın anatomisi değildi tabi.
Hüzünle biten bir sevdanın hikayesini anlatıyordum sana.
Hicran yarasını solo geçiyordu bir kanun
Ben ise anlatırken segah makamından konuşuyordum.
Ben anlattıkça sen, yağmur oluyordun
Sen yağdıkça ben susuyordum.
Ve ben sustukça tanrıça bana aşık oluyordu.
Bende ise yağan yağmura sevdalanıyordum.