Akşam kızıllığı Şiiri - Şair Adminiks

ben ağlardım gün batımlarında bir sen bilirdin birde ağaç dalları....
yapraklar hüznüme koşardı, rüzgarlar feryadıma.....
sen acı bir türkü olur dolardın yüreğime.....
ben seni böyle tanıdım ilk saçlarının rengini hatırlamıyorum ama...
gözlerin akşam kızıllığını andırıyordu..
uykudan yeni uyanmış gibi mahur....
şiirler okurdum sana ağaç dallarına tutunarak....
oysa tıpkı dün gibi uzaksın bana şimdi....
o zaman varlığının sarhoşluğuyla ağlıyordum...
şimdi yokluğunun acısıyla ağlyorum günbatımlarında...
her gün batımı acılı bir tütsü şimdi....
rüyalarıma kırbaçlayan deli, hoyrat bir rüzgar gibi...
sen sevdiğimdin yitip gitmesini istemediğim mevsimim...
sen soğuk kış gecelerimin sıcak yüreğiydin....
umudum,ekmeğim,aşım,suyumdun....
kimseyle paylaşamadığım sevda yaramdın sızısı yakan....
sen gökyüzümdün kitaptın avuçlarımda okunan...
gün olur şemsiyemdin yağmurlardan koruyan...
ve gün olur 'BENDİN' 'SEN' olmayı dilediğim zaman...
ya şimdi nerdesin? ....
hangi iklimde kimin mevsimisin....
gözlerin hala akşam kızıllığına mı çalmakta...
hala okyonuslar kadar derinmi tebessümlerin...
beni unuttunmu yoksa? ...
ağaç dallarına tutunarak sana şiirler okuduğum...
gün batımlarını bizi dinlemeye gelen kuşları unuttunmu...
seni bilmem ama ben hala aynı yerdeyim...
yine kıpkızıl akşam manzaralarını andırmakta yüreğim...