Akşam karanlığında yalnızlığın

1.
Doğuşunu yeni bir günün,
kesmiyor bugün gözlerim.
Onarmak istemem bakışlarımı.
Özgür kalsın dilim, acı sözlerim.

Suskunluk anlarıım, esinlemelerim…
Söylenilmeyen, bakarak yüzüne.
Bırak dirensin betimlemelerim.
En anlamlı atasözlerin gücüne!

2.
Sevgi ödünç değildir ya!
Bakışlarım sevgisizliğim olamaz.
Asla değil! Derinliğinde hep var,
yaşadığımız o eşsiz bahar.

Zaman duvarları oyuyor.
Saçından tırnağına kadar.

3.
Gecelerim de hayalet değildir.
Ne de ölümdür yanardağlar.
İsterse insan Şubat’ı da aşabilir.
Acıyı, gülerek sevebilir!

4.
Bağışlandın...Yaşadıkça insan,
(hani hep derdin ya)
çözüyormuş düğümlerini ilmiklerin,
kavradığında hayatın gücünü.

En mutlu anlarda düşlerin de,
yavaşça ve sessiz ölümünü.

5.
Su ile dalgayı, kum ile sahrayı
ayırt etmedim. Çılgınlığa koydum.
Zaman zaman da, hani bilirsin,
delicesine meydan okudum!

Cehennemi bile bağışlanan,
asil renklerden kıldım.

6.
Bugün Şubat’ın yirmibirinde,
kumaşını acıların dokuduğumda
Mermerine sarılarak bir daha doğdum.
Soğuk dörtgen limanını çiçeklere boğdum.

Akşam karanlığında
yalnızlığımı…
Ceplerime doldurdum!

21.02.2012