bir akşam karanlığında başladı herşey
tanıyamamışdım ilk görüşde
karanlığın ta zifiriyle tanışdım önce
gizemli oluyordu ay ışığı vurunca herşey
seviyorsun biliyordum ama
hep gündüzün aydınlığında
güneşin doğuşunda
gördüğün beni sevdin
bense beni gören ışığın yansıdığı
yüzü görüpde seven
akşam karanlığında bedeni değil
gönlümün ta oracığında duran
ebedi aşkın girdabına kapılıp
ta uzakalara giden sevgiliyi
yüreğimdeki bu dinginliği
seven yüreği seviyorum
Kayıt Tarihi : 27.9.2009 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)