gün batıyor yavaş yavaş
mor bir aydınlık sarıyor ufku
dışarı yine gürül gürül akıyor
yine vuruyor cama sertçe rüzgar
yalayıp geçiyor duvarları
gökyüzünde kara bir matem
yine erken indi mahpushaneye akşam
başladı yüreğimde sancı
sayım haberi duyulunca
durduruldu üç adımlık voltalar
kesildi tesbih şıkırdıları
demir kapılar kapandı
tüm ağırlığıyla üstümüze abanarak
ve karanlık
ve gece
çöktü bütün miskinliğiyle üstüme
uzandım ranzama boylu boyunca
o küçücük daracık penceremden
seyrediyorum karanlığı
minik bir serçe
belli kaybetmiş yolunu
öylece duruyor penceremde
gözümden yaş aktı
tomurcuk açtı/donup kaldım
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİİRNİZİ BEĞENEREK OKUDUM....KUTLARIM SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZİ....BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLER, SAYGILARIMI SUNARIM.....SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.
TÜM YORUMLAR (39)