İstanbul,yine
Siyah örtülere büründüğünde
Yağmur,sevgi yağmuruna dönüşüyordu
Ücra köşelerinin birinde
Belki yakacakları yoktu ama
Üşümüyorlardı
Annenin yaptığı bir tencere sevgiyi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
uyandım
tavandan
dikişsiz bir çıta sarkıyor
ne zaman yağmur yağsa
tavanlardan
halkımın ağıtları akıyor.
da diyecekmiş bu şiir o tavanların altında.
Tebrikler dost çok güzel
(bir yerde yazım hatası var her halde aceleye geldi:)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta