Akşamın serinliği düşerken yavaşça,
Gökyüzünde yavaş yavaş sararıp solduğunu sezerim.
Ve bir kızıl alev gibi battığını görürüm,
Gözlerim kamaşır güzelliğiyle.
Güneşin son ışıkları uzaktan yanıma sıçrar,
Sıcak bir esintiyle saçlarımı okşar.
Gözlerim kapalı, dinlerim sessizliği,
Ruhum hafifler, her şey berraklaşır içimde.
Akşam güneşi, ne güzelsin sen!
Dünyayı sarar renginle, içimi ısıtır sıcaklığın.
Hayatın güzelliklerini hatırlatırsın bana,
Ve umutla dolarsın içimi, yeniden başlamak için.
Güneş battığında gökyüzü kararır,
Ama içimdeki sıcaklık hala yanar.
Akşam güneşi, seni seviyorum,
Her zaman kalbimde olacak, güzel dostum.
Kayıt Tarihi : 1.5.2023 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!