sevda şafağında düştün yüreğime,aşkının mahkumuyum ordularla savaşırdım sevdana yenik düştüm ey gönül leylanın mecnunu gibi çaresiz ve üryan,bir başıma yanlızım. eğme başını bırakta ben utanayım çıplak sevmelerimde arsızca. yaktın ruhumu sıcaklığınla akşam güneşim. PAUL MENGUS PARİS- 14/07/2010
Paul MengusKayıt Tarihi : 3.3.2012 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!