Akşam Güneşi Şiiri - Mahmut Kasapoğlu

Akşam güneşi batarken yavaşça,
Sarı tonlarda boyar gökyüzünü.
Huzur yayılır etrafa, içime,
Sessizlikle sallanır rüzgar hafifçe.

Görkemli manzarası gözlerimde,
Kızıllığını saçar ufuklara.
Akşamın sıcaklığı derinliklerde,
Bir huzur dolar içime, ruhuma.

Gölgesi uzanır etrafa ağaçların,
Yavaşça kaybolur güneş ufukta.
Karanlık çökse de içimde bir ışık,
Akşam güneşi bana umut saçar coşkuyla.

Bir an durup seyrediyorum doğayı,
Güneşin göz kamaştıran güzelliğini.
İçimdeki sıcaklıkla doluyor her hücrem,
Akşam güneşiyle yeniden doğuyorum ben.