Batan bir gün gibi, kızıl renge boyar yine içimi,
Akşam güneşi...
Konuşurken kalbim, gönül diliyle
Eritir sevgimi yine akşam güneşi.
Solan bir gül gibi, oturur gögsüme, kendi rengiyle
Söner hâreleri, ah Akşam güneşi.
Çöker, hüzün nağmeleri, şarkı olur. Süzülür martı gibi gönül sahilinde.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman