Akşam Güneşi Şiiri - Gonca Ayaz

Akşam Güneşi

Yorgunluğun, bitkinliğin simgesi,

İçimdeki acının büyüdüğü nokta,

Saçıma düşen iki tel ak,

Batan bir güneşi aydınlatıyor.

Bak, yine bir gün bitti,

Aydınlıklar, yerini karanlığa bıraktı,

İnsanlarla taşan caddeler boşaldı,

Herkes yuvasına çekildi artık

Akşam güneşi kayboldu eskisi gibi

Alaca karanlık yine başladı,

İçimdeki dertler birer birer çözüldü,

Yorgun bedenim beni taşıyamaz oldu

Arkadaşım olan yalnızlık ziyaretime geldi,

Akşam güneşi saklandı eskisi gibi.

Gonca Ayaz
Kayıt Tarihi : 9.9.2017 11:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gonca Ayaz