Diz çöktü karanlığa yine akşam güneşi
Siyahın arandı da bulunmadı hiç eşi
Uykuya daldı su ve dünyanın tek atesi
Sakladı sır gibi ne varsa duyup gördüğü...
El sallamadan gitti yine akşam güneşi
Sanki gizemli şafak sevgilinin gidişi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla