Akşam Güneşi Şiiri - Hayriye Aygül

Bir zamanlar bende çok mutlu ve mesuttum
Yüreğim kıpır kıpır kalbime sevda yüklüydü
Akşam güneşi batarken Akdeniz ufuklarında
Duygular mahşer gibi ayaklanırdı arkasında
*
Allahım bürünmüş kızıllara deniz ve dağlar
Kocaman bir ateş topu iniyordu Akdeniz'e
Muhteşem bir andı gönül içmeden sarhoş
Akdeniz aleminde akşam güneşi batıyordu
*
Ellerim kontrolsüz yumruk yumruk yumulmuş
Gördüğüm rüya hayal mi,gerçek mi diyordum
Beynim uyuşmuş gözlerimde yaş sel akıyordu
Rüyalar alemindeyim,akşam güneşi batıyordu
*
Gönül çılgın,yürek köpük köpük köpürüyordu
Beynim depreme uğramış alev alev yanıyordu
Denizde kızıl bir kıyamet akşam güneşi batıyordu
Can sanki rüya aleminde son nefesini veriyordu
***
Ah Akdeniz sihirli değnek dokundu yüreğime bana
Anlamadım hayal mi gerçek mi candan mutlu insana
Kızıl tepsi batarken Akdeniz ufkunda huzurlu akşama
Titriyordum dönmüştüm sararan sonbahar yaprağına
*
Akdeniz sabit bir çizgi ufka kadar uzanıyordu önümde
Dalga yok lacivart bordo çarşaf uzanıyordu gözümde
Kıpırtı göremezsin Akdeniz'de akşamlar son deminde
Ufukta mest eden yarım tepsi kızıl bir elma yanıyordu
*
Muhteşem bir manzaraydı ruhumu sevdaya okşuyordu
Gönlüm içmeden sarhoş olmuş dilim sanki lal oluyordu
Gökyüzü sarı turuncu kızıl mora boyanmış yanıyordu
Allahım Akdeniz'de akşam güneşi muhteşem batıyordu
*
Ne güzel bir memleket lacivert mavi turkiziyle bir deniz
Akşam güneşi batarken Akdeniz harikalar yaratıyordu
İnsan ruhu,akşam güneşi rengiyle birleşip ilahileşiyordu
Kutsallık kanımla akıp ruhumu gönlümü mest ediyordu
*
Senemi söyleten yüreğinden kopup gelen sevda yelidir
Geçmişte yaşanan ruhunun derinliklerindeki hüznüdür
Gönlüne yüreğine hükmeden doğa ve insana sevgidir
Akdeniz'de batan akşam güneşini izlemek muhteşemdir
*