Akşam güneşi Şiiri - Nedim Uçar

Akşam güneşinin kızıllığında,
Guruba hüzün düşer.
Altın sarısını emerken camlar,
Beyaz martılar geçer üstümden,
Aklıma yüzün düşer.

Sedef kakmalı bulutlar,
Açar kurşuni perdesini.
Gizler görkemini dağlar,
Yorgun düşen gölgeler,
Dinler akşamın sesini.

Bir fırtına kopar ötelerden,
Kıyamet vakti gelir.
Kaybolur parlayan güneş,
Girdabın başı döner,
Sular semaya yükselir.

Hüzünler sürer bütün gün,
Volkanlar söner.
Yörüngesine oturur yıldızlar,
Akşamın alacasında kuşlar,
Yorgun yuvaya döner.

Rüzgarın uğultusu dağın göğsünde,
Kırılgandır korkularımız.
Geceler örter üstümüzü,
Yabancı değiliz ki siyaha,
Boşuna korkularımız.

Dr. Nedim UÇAR