Gönül ne bekliyorsun
kalan şu son demlerinden
defet gitsin gam kederi
vazgeç şu elemlerinden
bak gördün mü vefası yok zamanın
değerini bil kalan tek bir anın
varsın güller dökmesinler yollarına
takmasınlar başına güzellik tacı
dalında kalan son gül de ağlasın
sen yine de alâlardan alâsın
varsın saçlarını zerrinlerle bezemesinler
ne çıkar güzelmiş de demesinler
sımsıkı bağlarla bağlanmışsın da
bu gün yarın diyip aldanmışsın da
gözün doysa gönlün doymaz
ne topladıysan topladın
gençliğin çiçek dolu bahçelerinden
varsın son bülbül de ötmesin dalında
bir yürek taşıyorsun ki işte şuracığında
şuracığında
sönmemiş sevdaların küle dönen ateşi
daha kaç zaman görecek sanırsın gözlerin
sabah doğup akşam batan güneşi
16-Eylül-2007-Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 20.9.2007 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)