Yine güneş batıyor ufukta
Bulutlar yeryüzünü örtüyor
Bir yorgan misali
Rüzgar yine içimi ürpertiyor
Akşam olurken akşam gözlüm
Sen geldin yine aklıma
Sanki hiç aklımda değilmişsin gibi
Uzaktan tren sesleri geliyor kulağıma
Kulağım gözlerime fısıldamış gibi
Yaşarıyor gözlerim
Nefesim kesiliyor
Akşam gözlüm seni özlüyorum
Ama yine diğer ben çıkıyor ortaya
Öyle bir bağırıyor ki içimden
Korkuyorum, susuyorum
Yine o haklı diyorum
Sonra akşam gözlerini düşününce
Sessizce ağlıyorum
Ama belli etmiyorum
Göz yaşlarımı içime akıtıyorum
Ta ki birgün boğulana dek
Kayıt Tarihi : 24.7.2012 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Söğüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/24/aksam-gozlum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!