Vurulur kilitler demir kapıya
Akşam erken olur mapushanede.
Boşa geçen zaman acılar sunar
Güneşsiz karanlık çilehanede.
Dışardan habersiz mahkumlar uyur
Tükenir umutlar nefretler büyür.
Mevsimler bir asır günler yıl olur
Buruktur yürekler mapushanede.
Yukarıda tavan demir örülü
Dört etrafım beton duvar sarılı
Eğiktir kafalar yere gömülü
Yaşlar gizli akar mapushanede.
Sabah gün açınca başlar voltalar
Giderim gelirim ayağım sızlar
Saysam topu topu on adım kadar
Yine de yol bitmez mapushanede.
11/02/2004
Adem KaragözKayıt Tarihi : 29.1.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!