Saat yine dokuz oldu
pencereyi açtı çünkü Hayriye
o mahalllenin en güzel duluydu
birazda deli-doluydu
dokuzda bir-iki tek atar
ve dokuzbuçukta,
Hayriye'yi uyku bastırır,
göz altından bana bakarak,
ağır adımlarla yürür,
sokak lambasının vurduğu,
odasındaki tenha köşeye,
incecik tül geceliğini alır eline,
giyer o saatte özenle,
bense delikanlı gözlerimle
büyük bir zevkle izlerim,
hınzır bilirdi kendide.
Ah!
Ah Hayriye!
Uyutmayacaksın bu gecede,
işte saat yine tam dokuzbuçuk,
susma zamanı.
Kayıt Tarihi : 27.5.2007 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!