Akşam Ayazı Şiiri - Nurettin Erdoğan

Gün bitince Güneş
Koyunca yastığına başını,
Dağların gerisinde
Akşam olur.
Üşütmesin diye
Kalın yorganını çeker üstüne
Lacivert gecenin.
Koynunda sakladığı ayaz
Çıkar ortaya rakipsiz
Ay üşür, titrer yıldızlar ve
Bembeyaz bir çarşaf örte yer yüzüne...
İşte o zaman:
Dolunayda dal uçları
Temrinleri kesilir okların
Damla damla buz...
Çatır çatır kuşkusuz
Zehirli,keskin ve can alıcı..
Kimi kındadır henüz,
Kim takılmış yayına dünyanın...
Kimi nişanlamış gökyüzünü
Kimi fırlatılıp önceden
Yıldız yıldız yaralamış mehtabı.

Yaralı yıldızlar
Ağızlarında bir yalım alev
Yanıp tutuşurlar
Ve koşarlar
Sonsuz evrende
Sabaha kadar arayıp dururlar Güneşi.
Kaldırınca güneş yastıktan başını
Dağların gerisinden
Sabah olmuştur artık
Ne ayaz,ne beyaz, ne yıldız...
Sımsıcak bir gün vardır artık
Taptaze ve
Doyasıya yaşanacak..