Akşam alacasında bir kent
kendi burgaçlarında boğulur.
Çiğ düşer üstüne çocuklarının
çatılarına akbabalar konar.
Yasaklar yağar, boş kovanlar
bir karartıdır kaplar ufkun yolunu.
Her annenin eline bir şiir
her ağacın gölgesine bir ekmek gizlenir.
Öyle bir turna katarı şafakta
öyle bir sevda küllenir.
Savrulur bir sokağa isimleri
resmî kayıtlarda kaybolur.
Bulunur kahvehane masalarında
asılsız ve reşitsiz kimlikleri.
Bir soru düşer kuytusuna gecenin
bir soru meydanlarda örselenen.
Söyleyin bana ey duvarlar
hangi parkta vurulur çocuklar?
Sonra kurulur yürek yalazı
ayın şavkı vurur elvan elvan
yollara, kırlara ve dağlara…
Sorulur bu Haziran
bu yokluk sorulur.
Akşam alacasında bir kent
kendi çıkmazlarında vurulur.
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Işıl ışıl gözleriyle Elvan çocuk
Elinde ekmeği
Ve öylesine keyifli...
Başından ah, başından vuruldu
Işıl ışıl gözlü o çocuk
Elinde ekmeğiyle
Kana boğuldu o koca kent...
Bu hüzün ve keder dolu şiir yüreğimizde kabuk tutmayan derin bir yarayı anımsattı bana...
Duyarlı yüreğinizin o güzel sesi hiç tükenmesin... Siz hep yazın, olur mu...
Sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)