Akşam Akşam Şiiri - Ahmet Baris Ay

Mesai sonu evlere dönülen ana caddeler
Trafik lambaları yeşil sarı kırmızı
Kaldırımlarda dükkanların parlak ışıkları
Büfeler, kebapçılar
Nohut kavuran kuruyemişçiler
Bir avuç mutluluk sıcacık
Bak işte İstanbul’u düşlüyorum
Günün en uyanık saatinde bir semtini
Belki Kadıköy belki Beşiktaş
Boğazın suları gibi çalkantılı bir kalabalık
Bir serin insan akıntısı
Ne kadar geçmişse de zaman
Akşamlarda değişmeyen bir şey var
Akşamlık baki kalmış sanki
Her şehrin akşamı benzer birbirine
Renkleri bile başkadır akşamın
Radyoda birden bir şarkı çalar
Bir plak gibi yavaşça dönerken gün
En yakın arkadaşım yanımdaymış gibi
Konuşurum kendi kendime