akşam;
sana çağırıyor arzularım,
tutmak istiyorum hayallerin elinden
sessizce yaklaşıyorsun yanıma
gülen yüzün ayın ondördü sanki
dokunmak ölümlerden ölüm...
tenin, toprağın kokusu buram buram
gözlerinin içinde ışıl ışıl hüzün
bir rüzgar eserken titrek yüreğimden,
avuçlarım üşüyor sessizce
al götür beni sevdanın kül olduğu şehre
zaten yabancısı değilmiyiz bu şehrin ikimiz
cesaretim yok deme,
gözlerimdeki istek ateşine bak
sevdanın en durusu bu inan
bu şehrin büyüsü yanıyor
sen olmayınca duman duman.
Kayıt Tarihi : 12.11.2002 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/12/aksam-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!