Kendimi yalnız hissederim ben akşamın alacasında
Düşünürüm geçmişi geleceği gönlümün karanlığında
Sanki kainat dinliyor kendi kendini
Kalbim gibi sakin etrafın sakinliği
Bürünüyor her yer esmer bir tüle
Güneş batıyor karşıdan güle güle
Yavru bir kuş ötüyor içli içli
Yazık kaybetmiş galiba yuvasını eşini
Ağaçlar siyah bir mantoya bürünmüş
Nihayet geliyor gece
İçimden dökülüyor yalnızlık hece hece
Akşam benim arkadaşım sırdaşım
O benim gibi ben onun gibi yalnız
Ondan akşama sığınmışım...
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşünürüm geçmişi geleceği gönlümün karanlığında
Sanki kainat dinliyor kendi kendini
Kalbim gibi sakin etrafın sakinliği
XXXXXXXX
Akşam güneş çekilir yavaş yavaş
Akşamın alacısı düşer etrafa
Birde kızıllık çökünce semaya
Tadına doyum olmaz akşamlara
trebrikler çok güzeldi
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (6)