hüznünü döker ufka şam
yeşil serviler kararır
küser mavi deniz
usulca gelir yalnızlık
kurulur can(otağ) ımıza
yaşamaya başlar bizi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
