Akşam Şiiri - Muhammed Furkan Ordu

şimdi darma duman gökyüzü
vedalara yazmış yaşamak ikircikli yüzünü
ve dumanlar kaplamış ayın öteki yüzünü
şiir bırakmış yaşamın düzünü

bende baki yazmış şehir akşam üstünü
karşımda buruşturma suskun yüzünü
belli akşam yine sen ve sensizliğin hüznü
bir umuda sarılı uzakta gelişinin günü

yanımda oturan bedenin hissediyor mu soğukluğunu
akşam yıldızı çekmiş üstüne sensizliğin mantosunu
oysa kısık seslerle sana duyurabilsem soluğumu
darma dağınık saçların gizler mi umudumu

şehir sana küskün yollardaki çiçekler soluk
yanımdasın belki benimle bir duran yokluk
sen sahnesinde bir akşam üstü ve bir adam
içim sana kırık konuşmak istesen bir adım

oysa akşam yıldızı gibi kaybolmaktasın
uzun bir hikayede sona doğru yazmaktasın
sahi sen gitmelere alışıksın
oysa şimdi burda karşımdayken bana ben kadar uzaksın