Yine akşam, yeni bir akşam.
Hatıralar kutusunu açsam,
eni konu, kırık dökük, hayâl meyâl..,
Hepsini ortaya saçsam.
Özeleştiri, empati, suçlama, savunma..
Aklıma ne gelirse yapsam.
Geride kalan bunca yıl sonunda,
şu daha iyi seçim mi olurdu
dedirten onlarca yol ayrımında,
keşkelere boğulup geçen zamanda..,
Hüzünlenmek, arada neşelenmek.
Kimi geçmişe kavuşmak ister gibi ellerimi uzatıyorum.
Kimi ufkumdan kaybolmasını istercesine
avuçlarım ardına saklanıyorum.
Unutmak istediklerim,
yeniden yaşayabilsem dediklerim..
Ama hepsi benim.
Hepsinin baş rolünde, merkezindeyim..,
İçinde dışında çevresindeyim.
Bazı figürler yok, kayıp.
Her aklıma geldiğinde yeniden sayıp..,
Hüzünlendiğim.
Ölüler, yitikler, darıldıklarım, sildiklerim..
Ve kalanlar.., Bıkmadan sevdiğim,
ölene kadar seveceklerim.
Kayıt Tarihi : 19.7.2019 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Ertürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/19/aksam-238.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!