Akşam Şiiri - Duru Korhangil

Hep sana koşardım ağustos akşamları
içimde pişmanlığımı öldüren mutluluk kırıntısıyla
yalnız olmadığımı hissediyordum
ve gerçekten de öyleydim çünkü yanımda sen vardın
umut balonu gibi uçmayı beklerdik
ve benliğini çok güzel bir şekilde yansıtırdın sen
açık ceza evlerinde görüşüyor gibiydik
sıcacık bir battaniyemiz olmadı belki ama
sevgimiz en büyük ısı kaynağımızdı
dimdik ayakta tutardı
öfkemizi yenebildik sonunda
ama en kötüsü ne biliyormusun?
birbirimize çok çabuk bağlandık.