Akşam
Ateş topuna benzeyen güneş, kızıl yüzüyle,
Yavaş yavaş dağların arkasına saklanırken,
Deniz durgunluğunu bitirip yavaş yavaş coşarken,
Karşı limandan uç gel bir martı gibi,
Süzül gökyüzünde akşamın serin meltemiyle.
Palmiyelerin altına serdim uzun bir kilim,
Adaları, mavi suları geçerek gel soframa,
Otur karşıma, beyaz rengin aydınlatsın akşamı,
Yakamozlar altında dinleyelim dalgaların sesini.
Oturup bekleyelim gümüş yüzlü sırdaşımızı,
Doğsun engin ufukta, geçsin yıldız kümelerini.
Gece boyunca parlak yüzüyle selamlasın bizi,
Akşam serinliğinde sıcak bir çay ısıtsın içimizi.
26.11.2018 Pazartesi
Selami UTKAN
Kayıt Tarihi : 26.11.2018 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Utkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/26/aksam-229.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!