Bizim Sokak Şiiri - Sadri Haşimoğlu

Yine akşam oldu
Dağıldı kırlangıçlar birer birer

Evliler evlerine gidiyor
Koltuk altlarında ekmekler
İmreniyorum

Işten çıkmış makinacı kızlar
Duvara dizilen oğlanlara kırıtıyorlar

Gençliğim geliyor aklıma
Kırık dökük ve yoksul
Utanıyorum

Önüme çıkan kedi ürküyor
Ben kendimden korkuyorum
O ise benden

Hava ağır
Gece zifir gibi karanlık
Bıçak gibi kesiyor içimi
Yalnızlık

Bir hüzün çöküyor içime
İnceden inceden
Gök üstüme düşecekmiş gibi
Ben kendimden korkuyorum
Kedi de benden

"Aman sen de" diyemiyorum
Artık kavak yelleri esmiyor ki başımda
Ben kendimden korkuyorum
Kedi de benden